مقایسه اثربخشی درمان شناختی_رفتاری واحد پردازه‌ای و فعال‌سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی_رفتاری واحد پردازه‌ای و درمان فعال‌سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. در این مطالعه نیمه تجربی، جامعه آماری شامل دانشجویان مضطرب مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد نیشابور بود که از میان آن‌ها تعداد 45 دانشجو به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه درمان شناختی - رفتاری واحد پردازه‌ای (15 نفر)، درمان فعال‌سازی رفتاری (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. هر سه گروه قبل و بعد از مداخلات و سه ماه بعد از پایان دوره درمانی با پرسشنامه‌های اختلال اضطراب فراگیر (2006) و فرم کوتاه ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به دست آمده با نرم‌افزار SPSS-23 با روش آنالیز اندازه‌گیری مکرر تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو رویکرد درمانی شناختی - رفتاری واحد پردازه‌ای و فعال‌سازی رفتاری در مقایسه با گروه کنترل در کاهش ترس از ارزیابی منفی تفاوت معناداری داشته‌اند. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری واحد پردازه‌ای و درمان فعال‌سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تأثیر معنادار دارد.